Anka kuşlarından birine sahibim, diğerleri özgürce gelip gidiyorlar.

kaybolmak için seçtiğim
en yanlış yerdeyim
gün doğumunu terk ettik seninle
ve seni, seninle birlikte terk ettik
ve şimdi senin bir parçanla boşluktayız
boşluk diyorum,
çok yanlış bir yer kaybolmak için
bir sürü insan var bugünlerde
odamın dışında yaşamaya alışmak zorundayım
ve dünyanın geri kalanı beni korkutuyor
odamın dışında yaşamaya katlanmak için
boşluğu içimde taşıyorum
ve bende kalan parçan omuzlarıma çöküyor
geçen pazartesi sandalyemin bir bacağı kırıldı
ve kahverengi bir anka kuşu satın aldım
'yeniden' doğma konusunda
kısa bir tartışmanın sonucunda anlaştık
kahverengi olduğu için sanırım
yeniden doğmayacağına söz verdi
geçen pazartesi,
bir anka kuşu
bana uyum sağlamak için
adam gibi ölmeyi kabul etti
yeniden doğuşu da reddetti
çünkü başka bir çaresi yoktu
o anka kuşunu satın aldım
benim kadar koyu renklerde yaşayıp
aynı tonlarda ölmeyi kabul etmek zorunda
ve Bob Dylan dinlememiş,
hiç dinlememiş
insanlarla geçiyor saatlerim
çünkü böyle gerekiyor,
ya da buna inanıyorum
çünkü tüm nehirler
doğru yöne akar
istediğin yöne olmasa da
doğru yöne
ve kahverengi bir nehir satın alacağım
istediğim yöne akması için
boşluğumu izleme izni vereceğim ona
eminim anka kuşuyla iyi geçinecektir
gri'ye kadar yolu var tüm bu içsel soykırımın
boşluk, gri kanla dolana kadar
yolu var.

Tanrının sessiz kalmasının bir nedeni var.

Geceye kulak vermeyi öğren.
Gece, sana bir türkü söylemeye çalışıyor olabilir
ya da bir melodi mırıldanıyordur
daha iyi ihtimalle, küfür bile ediyordur olabilir.
Ne diyorsa haklıdır gece.

Unutma ki; gece ve sanat arasında
tanrıya dayanan bir ilişki vardır.
Çoğu şey için sanat denebilir, fakat gerçek bir 'sanat eseri'nin üzerine konuşulmaz. 
Algılandığında insanı sessizliğe çağıran her şey sanat eseridir.
Çünkü sanat, hayatı geride bıraktığınız noktada başlar.
Tüm bu içten denklemin en sıcak noktasında, tanrının sanat eseridir gece.

..