bir gün gelir
mazi yakmaz bir gün yüreği,
gamla yoğrulmaz geceler.
dünsüzlük de bir densizlik çeşidi
bense yarınsızım, bu yarımlık işte
yok olmanın arzusuyla hiç olmak,
var olarak eksik olmak.
kendinden uzakta, günlerin ışığı altında ve
kimsesizce, şefkatsizce ayakta kalmak için
peşinden sürüklenmek,
ağlayarak erimek.
güvensiz, tehlikede ve ücrada
güneşsiz ve karanlıkta
sevdadan uzak yaşamak,
ellerin seni sevişini izlemek.
yine sonu olmayan bir türkü
yanan bir yürek
canını bırakmak bir şişe içkiyle,
kimse benzemiyor sana.
