hatıramdaki son sevgi bana bir açmaz verdi,
onu sana vereceğim.
havadan bağımsız, sadece gece diye üşüyeceksin.
iskenderiye kütüphanesi fevkalade anlamsız kalacak.
derinlerde bileceksin, yaşamak için gözardı edeceksin.
bu açmaz, her şeyi yalan kılacak.
iskenderiye kütüphanesi fevkalade anlamsız kalacak.
hepimiz el ele tutuşsak da kaçamayız.
bende bu açmazı taşıyacak omuz yok.
al bu açmazı, alim ol bununla.
sen ölmezsen sevdiğin biri ölecek.
sen ölürsen,
birinin sevdiği biri ölecek.
ya sen ondan önce, ya o senden önce ölecek!
ilk sırayı kapan geriye kahır bırakacak
ilk sırayı kaçıran kahırla yere yıkılacak!
bugün ölmeyen evladın annesi ölebilir.
ama evlat ölürse ölemez!
bugün ölmeyen annenin evladı ölebilir.
ama anne ölürse ölemez!
anlamıyor musunuz? ne olur kapatın her şeyi
neyimiz varsa satalım, kaçmaya harcayalım
beynimiz bunu örtbas ediyor, yaşamaya çok aşığız
konu ölüme geldiğinde biz alabildiğine kaypağız!
kıyamet geliyor falan değil
kıyamet, mantığımızın içinde
kıyametin farkındayız fakat
her anımsayışta tekrar unutmak zorundayız.
cansever yalan söyledi.
neden ölmemeli öyleyse, yaşamak unutmanın devinimiyse?
anladın mı bilmiyorum
ben sana bunu anlatırken yaşamaya devam ediyorum
bak tekrar söylüyorum
iskenderiye kütüphanesi fevkalade anlamsız kalacak
daha fazla anlatayım örtbas edilmesi zor olsun
ölüm, var
insan, sevgisinden ibaret
insan yaşarsa, sevgisini oluşturanların ölümünü görür.
bugün sen ölmediysen sevgin ölebilir
bugün sen ölmediysen sevgilin
bugün sen ölmediysen annen, baban, kardeşlerin...
iskenderiye kütüphanesi fevkalade anlamsız kalacak.
ilk gününden son gününe yalandır dünya
maymunsu dedenin uğraşı da,
son halka senin uğraşın da.
herkes mutlaka göçecek
sen göçmedikçe onlar göçecek!
birinin ölümünü görmemenin tek yolu ondan önce ölmek!
uyku uyunacak
yemek yenecek
hava solunacak
çocuk doğurulacak
senin zihnin bu açmazı örtbas edecek!
yaşarsan kocaman bir yatak satın alırsın
yaşarsan güzel yemekler yersin
yaşarsan iyi sigaralar içersin
yaşarsan sevgilini öpersin
sevdiklerinin ölümüne değmeyeceğini anlarsan yaşayamazsın!
titreyerek diyorsun ki, "ölüm ilk beni alsın"
böyle bir konuda kumar oynayamazsın.
bencilsen ateş et damağına, geride kalan yansın.
bu açmazdan dışarı patika yoksa tanrım,
sen en korkunç canavarsın!
cennet, bunu ilk öğrenenlerin bize sunduğu sentetiktir.
onlar da zaten boşuna zahmet etmiştir
çünkü insan unutmak için hayata gelmiştir
tanrı, bu tasmayı boynuna geçiren
tanrı, bu tasmayı sana unutturan
tanrı, ölümü boynuna saran
tanrı, kor alevin en saf hali olan
yaşama arzusunun bağladığı gözler,
son gün elbet ışığı görecek.
zihninde bu gerçeği öldürsen de,
sen ölmezsen sevdiğin biri ölecek.
29 Ekim 2019, 05:51
