serebellum

hatıramdaki son sevgi bana bir açmaz verdi, 

onu sana vereceğim. 

havadan bağımsız, sadece gece diye üşüyeceksin.

iskenderiye kütüphanesi fevkalade anlamsız kalacak. 

derinlerde bileceksin, yaşamak için gözardı edeceksin. 

bu açmaz, her şeyi yalan kılacak.

iskenderiye kütüphanesi fevkalade anlamsız kalacak. 

hepimiz el ele tutuşsak da kaçamayız. 

bende bu açmazı taşıyacak omuz yok. 

al bu açmazı, alim ol bununla.

sen ölmezsen sevdiğin biri ölecek. 

sen ölürsen, 

birinin sevdiği biri ölecek.

ya sen ondan önce,  ya o senden önce ölecek!

ilk sırayı kapan geriye kahır bırakacak 

ilk sırayı kaçıran kahırla yere yıkılacak!

bugün ölmeyen evladın annesi ölebilir. 

ama evlat ölürse ölemez!

bugün ölmeyen annenin evladı ölebilir. 

ama anne ölürse ölemez!

anlamıyor musunuz? ne olur kapatın her şeyi 

neyimiz varsa satalım, kaçmaya harcayalım 

beynimiz bunu örtbas ediyor, yaşamaya çok aşığız 

konu ölüme geldiğinde biz alabildiğine kaypağız! 

kıyamet geliyor falan değil 

kıyamet, mantığımızın içinde 

kıyametin farkındayız fakat  

her anımsayışta tekrar unutmak zorundayız. 

cansever yalan söyledi. 

neden ölmemeli öyleyse, yaşamak unutmanın devinimiyse? 

anladın mı bilmiyorum

ben sana bunu anlatırken yaşamaya devam ediyorum 

bak tekrar söylüyorum 

iskenderiye kütüphanesi fevkalade anlamsız kalacak 

daha fazla anlatayım örtbas edilmesi zor olsun

ölüm, var 

insan, sevgisinden ibaret 

insan yaşarsa, sevgisini oluşturanların ölümünü görür. 

bugün sen ölmediysen sevgin ölebilir 

bugün sen ölmediysen sevgilin 

bugün sen ölmediysen annen, baban, kardeşlerin...

iskenderiye kütüphanesi fevkalade anlamsız kalacak. 

ilk gününden son gününe yalandır dünya

maymunsu dedenin uğraşı da, 

son halka senin uğraşın da. 

herkes mutlaka göçecek 

sen göçmedikçe onlar göçecek! 

birinin ölümünü görmemenin tek yolu ondan önce ölmek!

uyku uyunacak 

yemek yenecek 

hava solunacak 

çocuk doğurulacak 

senin zihnin bu açmazı örtbas edecek! 

yaşarsan kocaman bir yatak satın alırsın 

yaşarsan güzel yemekler yersin 

yaşarsan iyi sigaralar içersin 

yaşarsan sevgilini öpersin 

sevdiklerinin ölümüne değmeyeceğini anlarsan yaşayamazsın!

titreyerek diyorsun ki, "ölüm ilk beni alsın"

böyle bir konuda kumar oynayamazsın.

bencilsen ateş et damağına, geride kalan yansın. 

bu açmazdan dışarı patika yoksa tanrım, 

sen en korkunç canavarsın!

cennet, bunu ilk öğrenenlerin bize sunduğu sentetiktir.

onlar da zaten boşuna zahmet etmiştir 

çünkü insan unutmak için hayata gelmiştir 

tanrı, bu tasmayı boynuna geçiren 

tanrı, bu tasmayı sana unutturan 

tanrı, ölümü boynuna saran 

tanrı, kor alevin en saf hali olan

yaşama arzusunun bağladığı gözler, 

son gün elbet ışığı görecek. 

zihninde bu gerçeği öldürsen de, 

sen ölmezsen sevdiğin biri ölecek.

 

29 Ekim 2019, 05:51