elimde neyin kaldığını bilmiyorum
elimde ne vardı, yok hiçbir fikrim
sözcüklerim bitti
mimiklerim bana ihanet etti
parmak uçlarıma yağmurlar yağıyor.
iki duman arasında veya
günlerin sonunda ayyuka çıkan bir yalnızlık
solgun bir korku var üzerimde
bir kahkaha kadar özgürüz
beynimin koridorlarına yağmurlar yağıyor.
depremler sarsıyor her zerremi
şahsi mapushanemin duvarlarını sarsıyor
yolum düşmüyor uzak kentlere
aykırı bir rüzgara kapıldım
incinmiş yerlerime yağmurlar yağıyor.
inliyorum ay ışığında
hiç siyahı göğü izliyorum
ben ölmedim sanırım
acıkıyoruz sevgiye zaman zaman
dokunduğun tenime yağmurlar yağıyor.
hüznümü bir ağacın gövdesine bırakmak istiyorum
sevdam ise denizlere emanet
allahın solgun gözleri üzerimde
seni bulmak çok uzak bir ihtimal
ışıl ışıl hatıralara yağmurlar yağıyor.
delilik gizleniyor gölgemde
peşimden adımlıyor yolları
bir şişe rakı çekiyor canım
gemi olup açılacağım ölüm denizlerine
sarsılmış bilincime yağmurlar yağıyor.
bir keman sesi geliyor göklerden
her nota yüreğime çöküyor
kendimi bulmalıyım bu kez
kimsesizlik dökülüyor kanatlarından martıların
umutsuz yüreğime yağmurlar yağıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder