"tek bir kıvılcım"

sen bu geceye özel bir anka kuşu olsan...
sen bir anka kuşu olsan,
duvarlara çarparak sevişsek
sınırlar genişlese, bu hücrede özgürlüğü bulsak.

saçının kızılında bir of çeksem
ağzından bir ömürlük nefes alsam
sonra asgari ücreti gibi harcasam o nefesi bir babanın,
korkarak!

oyalana oyalana öpsem sıcacık vücudunu
öyle oyalansam, bir çocuk doğsa ben boynuna varana değin,
gözlerimi hiç açmasam mesela,
göz kapaklarım korusa beni teninin ışığından.

mesela gece olsa karanlık çökse,
fakat bu bizi etkilemese...
on altı yıl zulüm hakim olsa memlekette
fakat yuvamızdaki şefkat bağımsız kalsa iktidardan.

yolunu kaybetsen sen ben bulsam,
bulsam da gizlesem yolunu senden.
ayakkabıların benim yolumu çiğnesin diye,
yosun tutsa bizi aynı yolda gören yetmiş üç kul, yalnızlıktan.

at nalı sarsam babannemin tülbentiyle,
salonun duvarına assam bu eseri.
sonra Ahmet Kaya çalsa,
"o gece" geldiği gibi sabah gelse.

o gecenin sabahı gibi sabah olsa,
sen yumurta kırsan, mayonez desen.
kanımı köpürtse kokun ben ağlasam,
yurdumu yeşertse sesin ben sessiz kalsam.

bir not defterine de beraber şiirler yazsak,
sonra o güzel adamlar büyük şairler tek tek ağlasa göklerde.
babaannenin mezarını ziyaret etsek biraz da biz ağlasak,
akşamın dokuzunda dönsek oradan yuvaya.

bin yıllık uzaklıktayız bunlardan,
yüz olsa da fark etmez ömür zaten daha kısa.
önemli olan niyettir tek güzel kadını dünyanın,
niyet ettim senin sevdan için yalnızlık şarabı kusmaya.

bir bütün halinde de değil artık,
tuzla buz varoluşun büyüsü.
incecik, incecik ağlıyorum ama öyle ince,
Nalan artık ismini zikredebiliyorum!

kış geçti, yaza çalıyoruz,
gözümün feri çırpınıyor yokluğunda.
gölgeleşiyor güzelleşmeyen her dakika,
hücremde yalnızım, evren sonsuz.

bir yudum ay ışığı içsen,
hoş olsa içimiz saz çalsak.
bir asfalt yol daha serilse şehirler arası,
dostça sevsek memleketi, birbirimizi uykusuzca.

kanla ve yaşamla aktı zehri doğumun,
ömür orada başladı şurada bitecek.
bu bağ ilk nefesinde başladı,
toprağında, toprağımla bitecek.